Stel, u bent één van de mensen die zich heeft aangesloten bij de eerste Gemeente. U staat op het punt een brief te schrijven aan een goede vriend of vriendin, waarbij u iets wilt vertellen over die Gemeente, wat zou u schrijven? De bief hier is zo'n brief. Hoewel er veel aspecten vanuit de eerste zes hoofdstukken van het boek Handelingen in verwerkt zijn, bevat zij ook een persoonlijke beleving, of zo u wilt een inleving, want het blijft fictie.
Zelf vond ik het een bijzondere ervaring!

Januari 2000, Hallo Theo,

Bij deze mijn dank voor je gouden tip. Die groep christenen (zo worden ze dus genoemd) waar je me op attendeerde zijn dus totaal niet te vergelijken met die Theudas groepering die eertijds in opspraak was.
Op jou aanraden ben ik per eerste gelegenheid naar zo'n bijeenkomst geweest. Te gek man, je had gelijk, de oude profeten hebben het echt over onze tijd. Ik geloof nu ook dat Jezus van Nazareth de losser van onze zonden is, en daar had ik nog niet eens zoveel overredingskracht voor nodig zeg!
Toen ik bij die bovenzaal aankwam hoorde ik buiten het zingen al. Binnen gekomen merkte ik dat het niet alleen de traditionele liederen waren die ze zongen, maar dat liederen ook ter plaatse werden geboren en door iedereen binnen de kortste tijd werden meegezongen. Maar niet iedereen zong op de zelfde toon en ook niet altijd de zelfde woorden, maar het geheel klonk wel hemels mooi!
Later, in zijn toespraak, legde broeder Mattias uit dat juist dát een kenmerk van Gods Geest was en hij noemde dat tongentaal; een rechtstreekse uiting van hart naar mond, zoals Gods Geest het geeft uit te spreken. Hij verduidelijkte dat met verwijzingen naar de Psalmen en ook diverse uitspraken van de oude profeten, in het bijzonder de profeet Joël. Hij legde er de nadruk op dat dit verschijnsel alles te maken had met de kruisiging en de opstanding uit de dood van die Jezus van Nazareth. De wet van Mozes is door Jezus vervult en wie daarin gelooft zal zo de belofte van God ontvangen.

Door Zijn offer worden wij rein verklaart voor God en mogen we als het ware het heilige der heilige van God binnen gaan.
Toen ik dat hoorde dacht ik, die durft, maar gaandeweg proefde ik dat het echt zo was; dat voelde ik gewoon in m'n buik! Een voor mij wildvreemde man die naast me stond zag dat blijkbaar aan mij en begon spontaan voor mij te bidden. Op een gegeven moment vroeg hij of ik mijn hart aan Jezus wilde geven. Ik kon gewoon niet anders dan 'ja' zeggen en toen kwam er zo'n vreugde over me heen stromen dat ik de rest van de dienst met opgeheven handen heb staan huilen van geluk!
Die zelfde broeder Midas nodigde mij na afloop uit voor een broodje gezond bij hem thuis. Daar aangekomen leek het wel of hij iedereen had uitgenodigd. Toen ik grapte dat mij zo'n grootse gastvrijheid wel een prijzige aangelegenheid leek, zei hij mij dat ik me daar geen zorgen over hoefde maken; Er werden regelmatig donaties gedaan en zo was rijk en arm onder hen gelijkelijk bedeeld. Maar toen ik mijn steentje wilde bijdragen, wilde hij daar niets van weten; Ik moest dat geld de eerstvolgende dienst maar op de dankofferschaal leggen, want de broodjes van die dag waren van het huis.
Ik heb overigens, zeker die eerste keer, behoorlijk fanatiek met hem gediscussieerd over allerlei zaken aangaande die nieuwe kijk op Gods koninkrijk. Het is ongelofelijk (gek woord eigelijk in dit verband), maar op alles is Jezus het antwoord! Toen ik vertelde van mijn ervaring die eerste samenkomst, vroeg hij mij direct of ik al herboren was. Gaandeweg het gesprek werd het me duidelijk dat die eerste ervaring op zich niet voldoende was om eeuwig behouden te zijn en Midas nodigde mij uit voor de grote doopdienst die week. Als ik mijn geloof bezegelde in een waterdoop door onderdompeling zou ook ik Gods Geest ontvangen. Opnieuw geboren worden door water en Geest noemden hij dat; net zoals dat het geval was geweest bij Jezus en zijn discipelen. Ik gaf wat tegengas, maar Midas vroeg of ik een volgende dienst het zelfde zou willen doen als hij die morgen bij mij had gedaan. Ik moest bekennen dat ik dat alleen zou kunnen en mogen doen als ik net als hij een profeet, of weet ik hoe ze zo iemand als hem noemde, was. Hij sloeg toen z'n arm om me heen en zei dat ik me maar moest laten dopen, want hij was niet meer dan ik.

Die doopdienst was geweldig; ze hadden het hele badhuis afgehuurd en ik was ongeveer de vijftiende van naar ik schat zo'n honderd mannen en vrouwen die gedoopt werden, zowel jong als oud.
Je weet, ik ben nooit zo'n uitbundig type geweest, maar die middag ben ik echt uit m'n dak gegaan. Midas had gelijk; Als je je leven overgeeft aan Jezus, krijg je echte zekerheid in je leven. Gisteren nog heb dus ik ook met een nieuweling gebeden, net als Midas toen met mij. Het is niet mijn kracht, maar de Naam van Jezus die mij die autoriteit gaf.
Dit geld ook voor het bidden met zieke mensen, zegt Midas, maar dat zal hij me later nog eens uitleggen, want nu haal ik volgens hem nog het een en ander door elkaar. Dat bidden met (zieke) mensen is soms wel een spektakel hoor; Nooit geweten dat zelfs respectabele burgers zo bezeten kunnen reageren. Maar ongelofelijk (stom woord hè) hoe mensen in één moment veranderen als over hen in de autoriteit van Jezus Naam wordt opgetreden!
Ik heb al verscheidene keren écht gehandicapte mensen zó zien opstaan, en anderen overduidelijk bevrijd zien worden, dat ik absoluut overtuigd ben dat de profeet Joël het over onze tijd heeft!
De rede dat ik juist de profeet Joël aanhaal is omdat we momenteel onderwijs krijgen over de werkingen van Gods Geest vanuit die boekrol. Wat een oneindige genade hebben we ontvangen in Jezus Naam!
Maar nu merk ik dat dit papier dus niet oneindig is, dus ik besluit deze brief. Doe je vrienden Justus en Quintus de groeten. Ik denk dat ik ze nu ook broeders kan noemen inplaats van maffe fanaten. Zo zie je maar, waar jou brief al niet goed voor was.
Overigens wel gaaf hoor dat, als we de maaltijd met elkaar delen en Mattias, of een ander broeder, het brood en de wijn ronddeelt, hij dan steevast refereert aan dat Lam voor ons geslacht: Jezus, Gods Heilige Verlosser, en dat we daarmee ook de verbondenheid tot uitdrukking brengen met alle herboren Godsmensen waar dan ook, dus ook met jou en dat stelletje ongeregeld in Kirjad. (grapje!)
De broeders hier laten zich bij deze ook groeten, en in het bijzonder broeder Midas, mijn mentor.

 Je vriend en mede gelovige,

        Andreas