In de meeste bijbelvertalingen zijn korte titels aangebracht welke de lezer een overzicht geven waar het Bijbelgedeelte over gaat. Deze perikopen dienen ons tot hulp, maar zijn ook vaak medebepalend voor onze gevoelswaarde met betrekking tot de inhoud van die versen.

 Zo kan de omschrijving "Het laatste avondmaal" ons doen bewegen onze Avondmaal vieringen bij voorkeur in het teken van 'herdenking' te plaatsen.

 En in zekere zin zou je de uitspraken van Jezus naar zijn discipelen ook zo kunnen uitleggen. Maar hebt u zich wel eens ingeleefd hoe Zijn discipelen het een en ander zouden kunnen hebben beleefd?

 Als wij een boek lezen, weten wij al globaal hoe het eindigt en anders kijken we nieuwsgierig even op de laatste bladzijde. En zo lezen wij ook vaak de Bijbel; We weten hoe het afloopt en lezen daardoor soms over heel essentiële zaken heen.

 Van de eerste Gemeenten staat geschreven dat zij dagelijks het brood aan huis braken.
Hier kunnen de gewone dagelijkse maaltijden mee bedoeld zijn, maar diverse aspecten duiden erop dat het hier de viering van brood en wijn betreft zoals Jezus dat aan zijn discipelen heeft uitgelegd en opgedragen.

 Hoe zou u reageren als uw voorganger onverwachts zou meedelen dat uw Kerk of Gemeente morgen opgeheven zou worden en hiervoor iets heel anders in de plaats zou komen?

 Nou, waarschijnlijk net zo onthutst als de discipelen toen! Als in een shocktoestand lieten zij het over zich komen. Zijn uitleg, Zijn gevangenneming, veroordeling en kruisiging, Zijn begrafenis en opstanding, Zijn verschijningen en Zijn hemelvaart, het volgde elkaar zo snel op dat ik mij afvraagt, wat er allemaal in hen is omgegaan? In de wandel met Jezus waren ze best wel wat gewend geraakt, maar zoveel?

 En dan, na die eerste pinksterdag, wordt alles echt anders: Het wordt zoals Jezus het hen heeft voorzegd. Het gebeurt precies zo, wie had dat kunnen bedenken? Het Koninkrijk van God komt in al zijn kracht openbaar! Aartsvaders en profeten hebben verlangt dit te mogen zien, en hier gebeurt het, onder hun handen!

 Zij zijn er met heel hun wezen bij betrokken en toch is het niet hun kracht of verdienste; Zij deden alles op de Naam van Jezus. En hoe geef je, meer dan woorden, maximale expressie aan de cruciale initiatie daarvan, ander dan wat Jezus zelf heeft opgedragen: Brood & Wijn als zinnebeeld van Zijn Vlees & Bloed; De kracht van Zijn bloed, dood en opstanding?

 Bij het woord 'laatste' denkt ik aan afsluiting, over en uit. Bij het woord 'eerste' denk ik direct aan begin, voortgang, actie en begint er bij mij van binnen wat te kriebelen.

 De evangeliën zouden in mineurstemming zijn geëindigd, het boek Handelingen en de meeste apostolische brieven nooit geschreven en Openbaringen een andere essentie hebben gehad, als er alleen sprake was van een 'laatste Avondmaal'...

 U hoeft van mij niet met blunderinkt aan de gang, maar u zult het boek Handelingen echt anders gaan beleven als u die clou te pakken hebt.

 Heus, ook ik twijfel soms wel eens; Is de opwekking, vernieuwing en manifestaties van de Heilige Geest in onze tijd hier en daar wel zoals daar in Handelingen?

 Ik denk dat er daarom een goede graadmeter ligt in de manier waarop het Avondmaal wordt gevierd.