We zijn, misschien vanwege het persoonlijke aspect ervan, snel geneigd over de kop (aanhef) en de staart (groet) van de apostolische brieven heen te lezen, terwijl we wel geïnteresseerd zijn in de [haast even] persoonlijke inhoud ervan. Daarom is het goed eens stil te staan bij de aanhef zoals hierboven is weergegeven.
Wanneer Paulus in deze brief betoogt dat voor God alle mensen gelijk zijn, simpel omdat alle mensen hebben gezondigd, is het op z'n minst opmerkelijk dat hij de geadresseerden in de aanhef toch aanspreekt met 'heiligen'. Oké, Paulus komt in zijn brief tot de slotsom dat we door niets en niemand anders dan door Jezus verlost en behouden kunnen worden, (1) en dit vervolgens ook door niets en niemand weer van ons afgenomen kan worden. (2) Toch ligt voor ons gevoel het begrip 'heilige' vaak net iets buiten ons bereik.
U hebt vast wel eens gehoord dat een Christen van zichzelf vond dat hij slechts "een zondaar was, gered door ganade"? Is dat soms ook hoe u daar zelf over denkt? Want wat doen zondaars? Ze zondigen!
Wanneer u niet anders bent dan een niet-Christen (of in ieder geval geen verschil bemerkt), wat zal daarvan dan het gevolg zijn? Uw [Christelijke] levenswandel zal hooguit middelmatig zijn, met weinig of geen verschil met dat van niet-Christenen.
Satan zal die gelegenheid aangrijpen, u beschuldigen en overtuigen dat u gedoemd bent tot een matig
geestelijk bestaan.
Als een toegewijd Christen zult u natuurlijk wel uw zonden belijden en voornemen uw best te doen, maar
onderwijl van binnen toegeven dat u slechts een zondaar bent die door genade behouden wordt, en dit
vervolgens trachten vol te houden tot St.juttemus (judgementsday = de grote oordeelsdag).
Toch worden gelovigen in de Bijbel "broeders", "kinderen van God", "kinderen van het licht" en
"heiligen" genoemd. U bent namelijk geen raszuivere zondaar; u bent hooguit een heilige die
zondigt."Want gij waart vroeger duisternis, maar thans zijt gij licht in de Here; wandelt als kinderen
des lichts". (3) Volgens dit schriftgedeelte is er geen sprake van een identiteit
probleem, maar eerder een wandel probleem.
We worden namelijk heiligen op het moment van onze bekering (wedergeboorte) en leven vervolgens een
dagelijks bestaan als heiligen wanneer we steeds meer gaan beseffen wie we werkelijk zijn in Christus.
Echter, wanneer u erin te kort schiet uzelf als een kind van God te beschouwen, zult u tevergeefs
proberen het te zijn, en zal satan maar weinig moeite hoeven doen om u te overtuigen dat u niet veel
anders bent dan voor u Christus aannam, en dat u van weinig waarde bent voor God of wie dan ook.
Maar door toegepast geloof zal juist die radicale verandering plaatsvinden; van een zondaar in
een heilige, en dat zal een krachtige, positieve invloed hebben op uw dagelijkse strijd tegen zonde en
satan.
Nee, dit is geen trucje van 'positief denken' of iets dergelijks, maar de pure noodzaak ons
steeds bewust te zijn van wie wij, in Jezus, zijn [geworden].
"Ik was dood door mijn ongehoorzaamheid aan God en de macht van de zonde leefde nog in mij. Maar nu
heeft Hij mij samen met Christus levend gemaakt en al mijn overtredingen vergeven. Hij heeft mijn
strafblad dat tegen mij getuigde (de lijst met regels waaraan ik me niet hebben gehouden) verscheurd.
Dat bewijs heeft Hij vernietigd door het aan het kruis te slaan. Op die manier ontnam God de duivel
en zijn trawanten volledig hun macht. Hij heeft hen in het openbaar te kijk gezet en daarmee laten
zien dat zij door het kruis van Christus overwonnen en verslagen zijn." (4)
Bovenstaande tekst (opzettelijk omgezet in een persoonlijke vorm) laat helder onze werkelijke status
zien: Wij zijn heiligen! Dat is ons startpunt! "Maar nu ben ik een nieuwe mens, die nog steeds groeit
en God beter leert kennen. Zo zal ik meer en meer gaan lijken op God, Die mij heeft gemaakt."
(5)
Uit de aangehaalde [vervolg] tekst kunnen we opmaken dat het wel belangrijk is waar en hoe we
wandelen; Hoe kun je God leren kennen als je je eigen weg gaat?
Wandel aan Zijn hand, betrek Hem in alles: van vragen wordt je immers wijs!
Heer, open mijn ogen opdat ik mijzelf zal zien zoals U mijn ziet, waardoor ik in staat zal zijn te
wandelen als een [waarlijk] kind van het licht; mijn status waardig, U ter eer.
Rev.Camp [okt'03]
