Wereldwijd zijn er ongelooflijk veel godsdiensten, waaronder ook een aantal monotheistische. (1)
Maar er zijn feitelijk drie monotheistische wereldgodsdiensten: het jodendom, het christendom en de islam.
Hoewel deze drie uit elkaar zijn voortgekomen is er een onderlinge strijd welke dieper gaat dan enkel rivaliteit.
De geschiedenis leert ons dat een groot aantal oorlogen over de hele wereld hier op te herleiden zijn.
Het verschil tussen het jodendom en het christendom heeft zijn grond in het feit dat het jodendom Jezus van Nazareth
niet heeft erkend als de door God beloofde Verlosser.
De islam (2) lijkt een mix van het jodendom en het christendom.
Het erkent wel de bijzondere afkomst van Jezus (3) maar wijst hem af als Verlosser;
Hij was slechts een profeet die overruled werd door Mohamed.
Met de Koran - als de vastgelegde woorden van Mohamed - werden de 'bronnen' waaronder de bijbel (4) en
de thora niet langer als relevant bestempeld en zo ontstond een zelfstandige godsdienst: de islam.
Hoewel het huidige christendom sterk afwijkt van het jodendom is de scheidslijn dun.
Met het gegeven dat Jezus de beloofde Verlosser is ligt daarmee het christendom als het ware in het verlengde van het jodendom.
De kloof tussen de islam en de andere twee ligt gecompliceerder.
Een jood kan leven in een niet joodse omgeving zolang hij zijn godsdienstige verplichtingen maar kan vervullen.
Omdat een christen nagenoeg geen godsdienstige verplichtingen kent, en al helemaal niet met betrekking tot zijn behoud,
vormt ook voor een christen de omgeving geen echt probleem.
Geheel anders is dat voor een moslim; zijn godsdienstige verplichtingen - en daarmee zijn leefomgeving - zijn juist maatgevend
voor zijn geloof.
Hoewel alle drie de geloven een eindoordeel kennen (5) , komt voor de moslim de
beloning voor zijn levenswandel enkel na de dood.
Dit gaat zelfs zover dat hij bereid is te sterven met het doen van een 'goede daad' om daarmee zijn beloning te verkrijgen.
Vandaar dat het martelaarschap daarmee als het ware verheerlijkt wordt.
Omdat voor de moslim zijn omgeving juist in alles bepalend is, is de islam daarmee een godsdienst
welke per definitie elke andere godsdienst moet (!) bestrijden.
Dit laatste klinkt in westerse oren overdreven, maar het is wel degelijk een niet te onderschatten aspect.
Een andere opmerkelijk gegeven van de islam is dat de koran enkel in de grondtaal (6) wordt gereciteerd.
Voor de interpretatie ervan is de moslim afhankelijk van zijn predikers. (7)
Dit gegeven is te vergelijken met het latijn van de katholieke kerk van voor de hervorming.
In de tijd dat er nog geen scheiding was tussen kerk en staat was er een machtsspel welke vaak weinig van doen had met het 'Evangelie' zelf...
Drie monolithische godsdiensten met ogenschijnlijke de zelfde bron:
De oudste van de drie heeft de belofte van de Verlosser, maar erkent Hem niet.
De jongste heeft Hem ter zijde geschoven en moet de andere twee zelfs uitbannen om zijn 'doel' te bereiken. (8) Hoe triest!
Een mens heeft maar EEN leven, dus zal hij in dat ene leven de juiste (godsdienst) keuze moeten maken.
Jezus zegt: Ik ben de weg en de waarheid en het leven; niemand komt tot de Vader dan door Mij. (9)
Drie monolithische godsdiensten met ogenschijnlijke de zelfde bron!
Rev.Camp
[aug'14]
