In onze taal kennen we heel wat uitspraken en gezegden die regelrecht uit de
bijbel komen. Zo bedoelen we met 'het kaf van het koren scheiden' dat we goed
en slecht, hoofd en bijzaak uit elkaar willen houden.
Vandaag de dag komt ons brood uit de supermarkt (toch?).
Maar voordat je van koren brood kan bakken moet dat koren eerst geoogst en
gedorst (dat is het graan uit de halm slaan) en ontdaan worden van strootjes
en de omhullende vliesjes (het kaf) voordat het gemalen kan worden.
Tegenwoordig wordt dat in meelfabrieken gedaan, maar vroeger gebeurde dat met
de hand. Met een soort schaal wordt het graan in de lucht gegooid en weer
opgevangen. Omdat de graankorrels zwaarder zijn, zal het kaf door de wind weg
dwarrelen en worden zo alleen de graankorrels weer opgevangen. We noemen deze
vaardigheid wannen, een woord dat we ook in de bijbel tegenkomen.
Zo staan er in het oude testament minstens elf vermeldingen dat God [onze]
vijanden zal verwijderen zoals dat met het kaf wordt gedaan. In het nieuwe
testament haalt Johannes de doper het beeld ook aan wanneer hij het volk
oproept tot bekering. (1) Hij doelt dan niet op hun
vijanden, maar op zijn niet gelovende volksgenoten.
Zware woorden en zeker iets om over na te denken.
Maar het begrip 'kaf en koren' kan je ook toepassen op de hedendaagse mediawereld
welke massaal ons denken infiltreert.
Je mag tegenwoordig immers niet meer over zwart en wit spreken, want overal zit
toch wel wat goeds in? Juist hiermee worden we steeds meer naar een gevaarlijk
hellend vlak gedreven.
Op het Internet, hèt informatie medium van vandaag, vinden we dan ook de bonte
verzameling informatie over geloof, religie en meningen vaak zij aan zij. En had
Jezus ons daar al niet voor gewaarschuwd? (2)
Wanneer u op uw computer ook een bijbelprogramma heeft, doe dan eens een
zoekactie op enkel de woorden 'geloof' en 'geloven' en u zult versteld staan
hoeveel tekstverwijzingen u als resultaat krijgt!
Natuurlijk is het belangrijk dàt je gelooft, (3) maar
daarnaast is het zeker zo belangrijk wàt je gelooft. Want zodra je eenmaal
samen met de wereld begint [weg] te strepen in de bijbel, zul je op het laats niets
meer overhouden; Zelfs Jezus niet! (4)
Wij worden dus opgeroepen te (onder)scheiden, Jezus zal straks gaan scheiden,
maar er is nog een partij die het scheiden tot handelsmerk heeft verkozen.
We lezen dat het juist satans verlangen is om ons, als gelovigen,
te ziften als het tarwe. (5)
Ziften staat volgens Van Dale voor zeven, maar ook voor uitpluizen en
haarkloven (!). In plaats van de hoofdzaken leidt hij (satan) onze aandacht
juist naar de bijzaken.
Op de vooravond dat Jezus ons Zijn koninkrijk beschikt en wijst op een
ernstige zaak, maken
wij ons druk over wie het belangrijkste is, in plaats
van wàt het belangrijkste is. (6)
We kunnen het bestempelen als een menselijk trekje, maar Jezus geeft ons hier
wel een blik achter de schermen.
Het is een reële factor waar we voortdurend attent op moeten zijn.
Als het goed is hebben wij, als christenen, allen dezelfde belijdenis:
Wij zijn vrijgekocht door Jezus bloed! Hanteren wij vervolgens onderling,
voor zover dat onze zaak is, een wan of een kam?
Jezus sprak hierover tegen Simon; "...let op, satan heeft gesmeekt of hij
jullie door elkaar mag schudden als tarwe in een zeef. Maar Ik heb gebeden
dat je geloof je niet in de steek zal laten." (7)
Ons geloof is niet altijd zo sterk, dat weet Jezus, maar uit Zijn mond komt
ook een aansporing: "...Wanneer je van je verkeerde weg bent teruggekomen,
sterk dan je broeders in hun geloof." (8)
Die 'verkeerde weg' kan voor iedereen anders zijn, maar de oproep in dit
bijbelvers is voor iedere gelovige gelijk: Sterk met jòu geloof (en met
'geloof' bedoel ik dus niet 'religie'!) je broeders en zusters in hùn geloof.
En lees in 2Petr.1:5-11 maar eens waar dàt allemaal toe kan leiden...
Een geïnspireerde bijbelstudie toegewenst!
Rev.Camp [mei'00]
