Gewoonlijk geven we bij een persoonlijke ontmoeting elkaar een hand en vragen dan beleeft;
"Hoe gaat het er mee?". Tja, maar je moet er niet aan denken in een winkelcentrum of op de
markt iedereen die je tegenkomt zo te begroeten. Je zult er een lamme hand en een schorre
stem van krijgen!
Toch staat er in de Bijbel: "Laat uw vriendelijkheid bij iedereen bekend zijn".
(1)
En dat 'iedereen' zijn niet alleen de mensen die ook aardig voor ons zijn, want dan doen we niets
bijzonders. (2)
Maar het lijkt mij niet de bedoeling altijd en overal de hele wereld met een tandpastaglimlach
tegemoet te treden.
Wanneer we de verhalen over Jezus lezen, zien we dat Hij niet altijd tegen iedereen even
vriendelijk was, en zelfs wel eens boos was op sommige mensen. Zijn vriendelijkheid lag hier in,
dat Hij geen onderscheid maakte tussen mensen: Hij behandelde een schriftgeleerde niet anders
dan een bedelaar en een kind niet anders een Romeinse soldaat.
Jezus hield van alle mensen. Hij ging eerlijk met ze om. Hij zei openlijk en eerlijk hoe hij
over ze dacht, maar wel om ze ermee te helpen, en dat kwam soms best raak aan!
Wij kijken vaak tegen mensen op, of juist op ze neer, wanneer ze anders zijn. Maar je kunt niet
alle mensen over één kam scheren en er zijn ook regels van beleefdheid; Je zegt toch geen
"Hoi" tegen de koningin of "Hoe gaat het met u" tegen je beste vriend? Het gaat er om dat we menen
wat we zeggen, en niet gemaakt vriendelijk zijn of juist vervelend doen omdat we bang of jaloers
zijn, of gewoon een dwarse bui hebben.
We weten allemaal best wel wat vriendelijkheid is. Maar net zoals wanneer de dokter vraagt
even [diep] adem te halen (zucht u even diep...); je doet het je leven lang, maar op het moment
van de vraag moet je er even bewust bij nadenken!
Toen iemand aan Jezus over dat "vriendelijk zijn" een vraag stelde, gaf Hij die persoon een
hulpmiddeltje: "Zoals je zelf graag behandeld wilt worden, gedraag je ook zo naar de ander".
(3)
Iemand die zo leeft is prettig in de omgang, en daar komt waarschijnlijk ook het woord
"vriendelijk" vandaan: vriend gelijk: als een vriend.
Het klinkt zo gemakkelijk, en toch is het oh zo moeilijk. Dat komt omdat we het uit ons zelf
niet kunnen; "Hoe kan ik nou aardig zijn tegen dat rotjoch....!". Hoort u wat ik hoor? We spreken
over iemand zoals wij vinden dat hij of zij is.
Daarom hebben we een andere kijk naar mensen nodig, een andere bril: Gods bril. God houdt van mij
en heeft mij, in Jezus, mijn schulden vergeven. God houdt ook van die man, die vrouw, die jongen,
dat meisje die ik niet zo mag.
Als God geen onderscheid maakt, wat zeur ik dan! Maar wat ik zelf niet kan, daar heb ik hulp bij
nodig: "God ik heb Uw liefde nodig, Uw bril nodig, ik wil die ander zien zoals U mij ziet."
Die vriendelijkheid gaat niet vanzelf, maar is wel de mooiste die er is!
Rev.Camp [sep'03]
Deze column is een bewerking van een jeugd-thema, jun.'93