In het Nederlands heeft het woordje of de betekenis van een scheidingmakende keuze; het is het
één of het ander. Maar in de techniek staat het begrip of voor zowel het één als het ander.
In christelijke kringen is er vaak gehakketak over hoe bepaalde Bijbelfrasen gezien moeten worden;
geestelijk of natuurlijk. De moeite zit 'm vaak niet zozeer in de stelling zelf, maar de stelligheid
waarmee deze wordt verdedigd.
In het Bijbelboek Openbaring komen we veel beeldspraak tegen, en beeldspraak vraagt inderdaad om een
betekenisvolle uitleg, want met enkel een letterlijke (natuurlijke) interpretatie lopen we muurvast.
Maar in andere delen van de Schrift zijn voorbeelden te over waar letterlijke vervulling van profetische
woorden plaats vond: Alleen al in het Mattheus evangelie zien we ruim 65 oudtestamentische profetische
verwijzingen naar de Here Jezus letterlijk in vervulling gaan.
Wanneer dienen we nu een Bijbelfrasen te vergeestelijken en wanneer niet?
Een belangrijk gegeven is dat de Bijbel niet een chronologische maar meer een thematische indeling kent.
Zo zijn ondermeer de profetische boeken eenvoudigweg in literaire omvang (grootte) gerangschikt.
Ook is de Bijbel geen mystiek boek waar een geheime boodschap in versleuteld zou liggen die alleen
door 'verlichtte' schriftvorsers te ontrafelen is. Bijbeluitleg vanuit die hoeken kunnen we gerust
naast ons neerleggen.
Gelukkig zijn veel discussiepunten niet relevant voor de basis van ons geloof. Daarom wilde de apostel
Paulus ook niets anders prediken dan 'Jezus die is gekruisigd'. (1)
Of de gemeente nu voor of na de grote verdrukking zal worden opgenomen staat immers ons behoud niet
in de weg.... Mijn persoonlijke voorkeur gaat dan ook uit naar een zo ongecompliceerd mogelijke
uitleg, want voor je er erg in hebt zit je tot over je oren in speculatie of inlegkunde (lees: onkunde).
Het is weliswaar zo dat Gods Woord pas voor ons gaat leven wanneer de Heilige Geest onze ogen opent,
maar spitsvondige woordsubstitutie (zo van: lees voor dit woord dat woord met die betekenis...) zijn
meestal meer intellectuele hoogstandjes dan goddelijke openbaring.
Zou geestelijk en natuurlijk ook zij aan zij kunnen voorkomen?
In de tijd van koning Saul was de Ark vele jaren gescheiden van de tabernakel. Maar tijdens de regering
van David was dat zelfs - in nauw overleg met de Levieten en priesters - op een heel bijzondere wijze nog
zo! (2) Gods soeverein handelen gaat door, ook daar waar onze ratio ophoudt.
Laten wij - als gelovigen uit de heidenen - ons daarom houden bij wat in Gods Woord voor ons geldt,
zonder te kibbelen over wat op een ander betrekking heeft. De hoofdzaak is Jezus, en het andere zal
ons ter gelegener tijd worden geopenbaard! Kunnen we met kennis een el aan onze lengte toevoegen?
(3) En treft Jezus' vermaning naar zijn discipelen over het belang dat onze
namen staan opgetekend in de hemelen niet ook ons? (4)
Vanuit de spitse uitspraak 'een geestelijk lichaam is een lichaam met geestelijke sturing' kan ik me
voortstellen dat er mogelijk heel wat schizofrene christenen rondlopen wanneer je 'geestelijk' verwisselt
met opgeblazen kennis (5). In de beide Timotheüs brieven vinden we daarvan enkele
[niet zulke] fraaie voorbeelden.
Blijf dus bij hetgeen u is toevertrouwd, houd u buiten het bereik van onheilige, holle klanken, opdat u
het spoor van het geloof niet bijster geraakt. (6)
En in dat [goede] spoor dan ook verder....(7)
Rev.Camp [sep'04]
