Een van de gekruisigde misdadigers zei spottend tegen hem: 'Jij bent toch de Messias? Red jezelf dan en
ons erbij!' Maar de ander wees hem terecht met de woorden: 'Heb jij dan zelfs geen ontzag voor God nu
je dezelfde straf ondergaat? Wij hebben onze straf verdiend en worden beloond naar onze daden. Maar die
man heeft niets onwettig gedaan.' En hij zei: 'Jezus, denk aan mij wanneer u in uw koninkrijk komt.'
Jezus antwoordde: 'Ik verzeker je: nog vandaag zul je met mij in het paradijs zijn.' (Luc.23:39-43 NBV)
Enkel in het Lucas evangelie lezen we over de dialoog tussen de twee medegehangenen en Jezus. We lezen
elders dat deze links en rechts van Jezus hingen. De een haalt venijnig uit met lasterlijke woorden, de
andere maakt op het eind van zijn levenspad een belangrijke beslissing!
Wat mij als eerste opvalt zijn de lasterende woorden. Ze hebben veel overeenkomst met die uit Mat.4
(1) en Luc.4 (2) wanneer Jezus in de woestijn verzocht
wordt. Zonder het door te hebben bedienen nog steeds velen zich van woorden met gelijke strekking wanneer
ze in een discussie 'de duivel en z'n ouwe moer' erbij halen om zelf buiten schot te blijven. Zo dichtbij
en toch zo'n felle afwijzing.
Tijdens een workshop over evangelisatie heb ik eens een belangrijke les geleerd. We waren in twee groepen
verdeeld. De ene groep ging naar een winkelcentrum en de andere groep naar een centrum voor asielzoekers.
Aan het eind van de middag wisselden we onze ervaringen uit.
De citygroep was merendeels belaagd met schampere opmerkingen zoals; "Als God liefde is, waarom doet Hij
niets aan alle ellende in de wereld?". Vanuit de asielgroep vernamen we dat veel van hen, ondanks de
intense ellende die ze hadden meegemaakt, juist op zoek waren gegaan naar God, en ze vonden Jezus!
De andere misdadiger ontving nog net - in tijd gezien - vergeving. Er zijn hele volksstammen die deze
vergeving niet kunnen begrijpen. "Dus als X vlak voor zijn dood nog even vergeving vraagt, terwijl hij
zoveel op zijn kerfstok heeft staan, gaat hij vrijuit?" Dit is een vraag waar we ons achter kunnen
verschuilen, want geen mens kan hier afdoende antwoord op geven.
'Wij hebben onze straf verdiend en worden beloond naar onze daden', was de terechte conclusie van die ene
veroordeelde. Maar Jezus heeft niets onwettigs gedaan en werd toch tot de misdadigers gerekend.
(3) Het lijkt erop dat je Gods vergeving, in Jezus, alleen kunt ontvangen wanneer
je het niet kunt bevatten.
Deze column heb ik de titel "wie van de drie" gegeven, en niet zonder rede. De drie veroordeelden zou ik
willen typeren naar drie typen gedrag; Afwijzing, Aanname en Aanleiding. Vele mensen wijzen het evangelie
af; ze vinden het te simpel! Maar haast even onbegrijpelijk zijn diegene die het wel aannemen, maar er
vervolgens weinig of niets mee doen. Ondanks hun vrijheid stellen zij zichzelf gelijk aan die ene
gehangene; wel gered, maar als door vuur heen. (4) Er zijn echter maar weinig
christenen die vrijwillig de grote opdracht van Jezus (5) op zich nemen en daarmee
een aanleiding worden tot behoud van anderen.
Het is geweldig wanneer we mogen constateren dat er wekelijks meer mensen onze samenkomsten bezoeken.
Welk concept hieraan ten grondslag ligt maakt even niet uit; het resultaat is Gods werk! Maar als dat
allemaal 'bezoekers' zouden blijven zal het fenomeen vroeg of laat stagneren. Er is werk aan de winkel!
Jezus wil apostelen, profeten, evangelisten, herders en leraars aan de gemeente geven.
(6) Dat is duidelijk. En voor je in een bediening staat heb je veelal een aardig
stukje geestelijke groei (of herstel) achter de rug. God kan mensen radicaal veranderen, laat dat ook
duidelijk zijn. Maar de vraag blijft eenvoudig; Willen wij ons voor het evangelie inzetten?
Ons behoud hangt er niet van af, want niemand kan ons scheiden van Gods liefde. (7)
Maar zonder onze inzet mogelijk wel het behoud van anderen. Ik schrijf dit niet om u een schuldcomplex
te bezorgen. Ga eens naar uw binnenkamer en overleg uw geestelijke staat met God, en heb aandacht voor
Zijn stem. En roept Hij u voor een taak? Geef gehoor hieraan. Is het [nog] niet de tijd hiervoor?
Strek u er naar uit. U zult merken dat uw 'zijn' in de gemeente een andere dimensie krijgt!
Rev.Camp [jan'05]
