Bij Fastfood denken we al snel aan uit eten gaan bij een Mac.Donald, een snackbar of het
laten thuis bezorg van een pizza o.i.d. Best handig wanneer je onderweg bent of haast hebt, maar we
zijn het er met z'n allen wel over eens dat het niet bepaald gezond is dit als leefstijl aan te nemen.
Maar onze eetgewoontes zijn toch wel aan het veranderen: Was daar vroeger "een eenvoudige doch voedzame
maaltijd" (om met Olivier B. Bommel te spreken), tegenwoordig maken we van onze maaltijden thuis haast
een culinaire cultus; Het moet niet alleen vers, gezond en macrobiotisch verantwoord zijn, maar vooral
ook exotisch. Of het, al dan niet, kosher of halal is zal ons worst zijn, zolang het maar aan onze
verwachting voldoet.
In de tijd waarin het NT werd geschreven was dat wel wat anders. Het Romeinse voedsel had
destijds nogal van doen met godenverering. (1) Het vlees op de markten kon
afkomstig zijn van offerdieren waarvan bepaalde delen waren geofferd. Maar het gebeurde ook wel dat het
dier enkel aan een godheid was aangeboden, om vervolgens weer in de 'tempelwinkel' te worden verkocht.
Of het als christen wel geoorloofd of verstandig was zulk vlees te kopen lijkt in de Romeinenbrief
(2) de inzet van Paulus' betoog. Maar het gaat dieper. Hij gebruikt het eten
daar juist als een sterk tot de verbeelding sprekend voorbeeld. Ook stelt hij dit onderwerp niet enkel
aan de kaak met betrekking tot ons zelf, maar juist om onze houding ten opzichtte van andere gelovigen.
En dat niet zonder reden.
Hoe vaak zie je niet dat zelfs christenen (!) er haast trots op zijn hoe dicht ze, als
het ware, langs het randje van een afgrond durven lopen met betrekking tot bijbelse normen en waarden.
Maar wat voor slecht voorbeeld ze daarmee zijn voor minder standvastige broeders en zusters komt geen
moment in hen op.... Toch hoeft het niet enkel werelds ogende zaken te betrekken, want ook christelijk
klinkende onderwerpen kunnen uiteindelijk schade aan ons geestelijk welzijn berokkenen. Zo houden de
items van Paulus' lijstje van 'religieus klinkende zaken' (3) ook in onze tijd
nog vele gelovigen bezig, ook al becritiseren wij slechts die ander. (..)
Wanneer de Bijbel het heeft over vast voedsel en melk, (4) dan is
het van fast food naar geestelijk voedsel maar een klein stapje. We zijn nogal geneigd om "melk" als
minder interesant aan te merken, dus voeden we ons liever met meer interesante informatie van het
christelijke erf, menend dat dit toch wel dicht in de buurt van genoemde 'vaste spijze' moet komen.
Nu heb je in de natuurlijke wereld melk en melk; De melk bij ons ontbijt of lunch is van
een heel andere samenstelling dan b.v. moedermelk. Maar alle melk bevat wel ondermeer calcium en dat is
ons leven lang goed voor onze botten. Associeren we melk dus enkel met een eerste onderwijs aangaande
Christus, dan doen we ons zelf behoorlijk te kort. Het is niet verkeerd om van tijd tot tijd bij die
eerste beginselen bepaald te worden, al was het alleen al om ons referentiekader aan te scherpen.
En naarmate we meer solide onderwijs hebben genoten, zullen we ook het fast food beter herkennen en
naast ons neer kunnen leggen.
Uiteindelijk (maar het liefst wat eerder...) is het de bedoeling dat we in, zekere zin,
zelfstandige christenen worden die niet enkel leven bij een opgelegd 'dat wel, dat niet'. Juist het
ontbreken van bijbelse uitgangpunten in onze beslissingen maakt dat we zo gemakkelijk heen en weer
geslingerd kunnen worden, (5) want in de praktijk lijkt alles zo veel op
elkaar.... Die gewenste toename van geestelijke volwassenheid komt herkenbaar naar voren in het bijbelse
voorbeeld over groeien van kinderen, via jongelingschap, naar vaders (en moeders) in het geloof.
(6) Net als in het natuurlijke hebben kinderen in 't geloof gestructureerd
onderwijs nodig. Maar jongelingen daarintegen gaan, vanuit parate kennis, zelfstandig op onderzoek uit.
En vaders mogen op hun beurt weer een voorbeeld en vraagbaak zijn; Want zij dragen het bewijs van hun
geloof in zich rond.
We kunnen onszelf natuurlijk overschatten door ons de vrijheid van een jongeling of vader
aan te meten; We zoeken het immers zelf wel uit.... Maar daar ligt dan weer de link met het eerste deel
van deze column, of, om met Paulus te spreken: "Was je maar een leraar..." (7)
Dus verplicht terug aan de melk? Nou, van veel etenswaar is melk een basis of op z'n minst een belangrijk
bestanddeel. Dus met een evenwichtige voeding komen alle aspecten van Gods koninkrijk aan bod. En in zo'n
zetting doet wat fastfood op z'n tijd geen kwaad.
Rev.Camp [sep'07]
